(uboczne użytkowanie lasu), Pęknięcie wewnątrz pnia, najczęściej w części odziomkowej, przebiegające na granicy słojów rocznych lub promieniowo, przez rdzeń pnia, powstałe na skutek działania wiatru lub naprężeń wewnętrznych, typowe dla modrzewia. Wnętrze kieszeni jest wypełnione żywicą, która dostaje się tam z uszkodzonych przewodów żywicznych. Jej długość wynosi od kilkunastu milimetrów do ok. 1 metra. Obecność kieszeni żywicznych wykorzystano w opracowaniu metody żywicowania modrzewia. Metodę tę oparto na sposobie tyrolskim, polegającym na wierceniu w pniu otworów i pozyskiwaniu żywicy z kieszeni żywicznych.
Barszcz A. 2014. Surowce leśne. Materiały do wykładów. ZULiD, UR Kraków
Antkowiak L. 1996. Żywicowanie. Wyd. AR, Poznań. Instrukcja żywicowania. 1987. Wyd. NZLP, Warszawa.