kokoryczka

(botanika leśna, rośliny zielne), Polygonatum – rodzaj z rodziny Convallariaceae (konwaliowate), zaliczany też do rodziny Liliaceae (liliowate). W Polsce trzy gatunki. Kokoryczka wielokwiatowa [Polygonatum multiflorum (L.) All.] – wysoka, do 100 cm, bylina o grubym pełzającym kłączu, obłej, łukowato przegiętej łodydze i skrętoległych, jajowatoeliptycznych, siedzących liściach. Kwiaty bezwonne, wąsko dzwonkowate, białe, po 2-3 i więcej w krótkich gronach wyrastających z kątów liści. Gatunek charakterystyczny dla rzędu Fagetalia sylvaticae (żyzne i średnio żyzne lasy liściaste – łęgi, grądy, buczyny i żyzne jedliny, zboczowe lasy lipowo-jaworowe). Kokoryczka olygonatum odoratum (Mill.) Druce] jest rośliną niższą, o kanciastej łodydze, węższych liściach, gronach 1-2-kwiatowych i wonnych kwiatach. Występuje w borach mieszanych, kwaśnych i świetlistych dąbrowach oraz w kserotermicznych zbiorowiskach okrajkowych w kompleksie przestrzennym ciepłolubnych dąbrów i zarośli krzewiastych. Jest gatunkiem charakterystycznym dla związku Geranion sanguinei. Kokoryczka okółkowa [Polygonatum verticillatum (L.) All.] – ma łodygę wzniesioną i kanciastą, liście ustawione po 3-7 w okółkach, a blaszki wąskolancetowate lub równowąskie. Jest rozpowszechniona  na południu kraju, zwłaszcza w górach, rzadsza na północy, poza tym bardzo rzadka. Gatunek charakterystyczny dla zbiorowisk ziołorośli wysokogórskich z klasy Betulo-Adenostyletea, częsty górskich w borach i lasach liściastych.