gatunek gryzonia z rodziny pilchowatych (Gliridae). Tryb życia nadrzewny. Długość ciała 7-11 cm, masa ciała 15-47 g. Ogon długi (6-9 cm), puszysty. Na całej jego długości włosy mają jasne końce. Ubarwienie grzbietu zmienne: od jednolicie szarego do żółto-rudego. Boki ciała jaśniejsze, szare. Spód ciała biały, z żółtawym nalotem, wyraźnie odcięty od koloru boków. Oczy bardzo duże. Po bokach głowy ciemna plama sięgająca do nasady ucha. Uszy dość krótkie, wyraźnie wystają z futerka. Długość czaszki 2-2,5 cm. Zębów 20, wzór zębowy 1013, zęby ukorzenione. Powierzchnia koron zbudowana z poprzecznych wałków szkliwa. Wszystkożerna. W pokarmie przede wszystkim owady oraz jaja i lęgi ptaków, uzupełniająco jagody, owoce, nasiona, rzadziej zielone części roślin. Poważny szkodnik ptasich lęgów. W komunikacji z innymi osobnikami istotna jest wokalizacja. Aktywność dobowa jednofazowa nocna. W okresie przygotowywania się do hibernacji również dzienna. Aktywność roczna z przerwą na sen zimowy (X-IV). Hibernuje w norach, pod korzeniami drzew lub w zabudowaniach. Rozmieszczona płatowo. Gatunek leśny. Zamieszkuje głównie lasy liściaste. Zasiedla dziuple, skrzynki dla ptaków, opuszczone gniazda ptasie. Ruja w IV-V. Ciąża 21-28 dni, miot jeden w roku (urodzenia w V-VI), liczba młodych w miocie 2-7 (1-11). Młode rodzą się nagie i ślepe. Dojrzałość płciowa po przezimowaniu. Przeciętna długość życia w naturze: 2 lata. Wysoka śmiertelność w czasie snu zimowego. Drapieżnictwo głównie ze strony sów i ptaków drapieżnych. Zagęszczenia niższe niż u innych gatunków gryzoni. Trend liczebności na świecie nieznany. W Polsce objęta ochroną ścisłą, wymaga ochrony czynnej. W polskiej czerwonej księdze zwierząt jako gatunek bliski zagrożenia (NT).
Batsaikhan N., Kryštufek B., Amori G., Yigit N. 2016. Dryomys nitedula (errata version published in 2017). The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T6858A115084761. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T6858A22222806.en
Kowalski K., Pucek Z. 1984. Rodzina: Popielicowate (pilchowate) - Gliridae. W: Z. Pucek (red.), Klucz do oznaczania ssaków Polski: 224-237. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce. PWRiL, Warszawa.
Wilson D. E., Reeder D-A M. (eds.) 2005. Mammal species of the World. A taxonomic and geographic reference. Johns Hopkins University Press, Baltimore. https://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2016 r. poz. 2183
Atlas ssaków Polski. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków https://www.iop.krakow.pl/ssaki/gatunki
Batsaikhan N., Kryštufek B., Amori G., Yigit N. 2016. Dryomys nitedula (errata version published in 2017). The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T6858A115084761. https://dx.doi.org/10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T6858A22222806.en
Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I., Skibińska E. (red.) 2014. Fauna Polski. Charakterystyka i wykaz gatunków. Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa.
Cichocki W., Ważna A., Cichocki J., Rajska E., Jasiński A., Bogdanowicz W. 2015. Polskie nazewnictwo ssaków świata. Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa.
Głowaciński Z. (red.) 2001. Polska czerwona księga zwierząt. Kręgowce. PWRiL, Warszawa.
Kowalski K., Pucek Z. 1984. Rodzina: Popielicowate (pilchowate) - Gliridae. W: Z. Pucek (red.), Klucz do oznaczania ssaków Polski: 224-237. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Mitchell-Jones A. J., Amori G., Bogdanowicz W., Kryštufek B., Reijnders P. J. H., Spitzenberger E., Stubbe M., Thissen J. B., Vohralik V., Zima J. (eds.) 1999. Atlas of European mammals. Academic Press, London.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2016 r. poz. 2183
Wilson D. E., Reeder D-A M. (eds.) 2005. Mammal species of the World. A taxonomic and geographic reference. Johns Hopkins University Press, Baltimore. https://www.departments.bucknell.edu/biology/resources/msw3/