koźlarz babka

(uboczne użytkowanie lasu), Leccinum scabrum (Bull.) Gray - pospolity gatunek grzyba występującego od lipca do listopada, pojedynczo lub niewielkimi grupami, w różnych lasach, ale zawsze z udziałem brzozy. Kapelusz w młodości jest półkulisty, u dojrzałych owocników poduszkowaty, o średnicy 3 - 15 cm, barwy od żółtobrązowej do ciemnobrązowej. Skórka kapelusza jest gładka, nie oddziela się od miąższu. Rurki białawe, później szarobrązowe, wolne, nie zmieniają zabarwienia po przekrojeniu. Pory drobne, białoszare, z wiekiem nieco ciemnieją a naciśnięte brązowieją. Trzon smukły, pełny, włóknisty (praktycznie niejadalny), pokryty licznymi ciemnobrązowymi lub czarnymi kosmkami. Miąższ jest białawy, niezmienny w barwie, w owocnikach młodych elastyczny, u starszych zaś miękki i wodnisty. Koźlarz babka jest smacznym, powszechnie znanym i zbieranym grzybem; warto jednak zbierać tylko młode owocniki o jędrnym miąższu. Tworzy wiele form, niekiedy wyróżnianych jako odrębne gatunki – wszystkie one są jadalne.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Grzywacz A., Staniszewski P., 2003. Wiem, co zbieram w lesie. Oficyna Wydawnicza MULTICO. Warszawa.
Gumińska.B., Wojewoda W. 1988. Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL.

Publikacje powiązane tematycznie

Dermek A., 1988. Grzyby znane i mniej znane. PWRiL, Warszawa.
Fluck M. Jaki to grzyb? Delta Warszawa 1995.
Grzywacz A., 1990. Grzyby leśne. PWRiL, Warszawa.
Læssøe T., Del Conte A.1997. Grzyby. Wielka Księga. Warszawa, Wydawnictwo Wiedza i Życie.
Staniszewski P. 2011: Użytkowanie grzybów leśnych – możliwości i zagrożenia. Biblioteczka Leśniczego. Zeszyt 321. Wyd. Świat, Warszawa.