(botanika leśna, systematyka roślin), gromada (Rhodophyta) z podkrólestwa roślin, licząca około 4000 gatunków, obejmująca grupę glonów, których charakterystyczną cechą jest przede wszystkim skład barwników asymilacyjnych: obok zielonych chlorofili a i b, brunatnych karotenoidów oraz żółtych i brunatnych ksantofili występują specyficzne barwniki z grupy fikobilin – czerwona fikoerytryna, obecna u wszystkich przedstawicieli, oraz nieco rzadziej spotykana niebieska fikocyjanina. W najprostszych przypadkach są to rośliny jednokomórkowe, przeważają jednak formy nitkowate lub plechowate, przy czym nigdy nie osiągają tak wielkich wymiarów jak niektóre
brunatnice.
Chloroplasty mają prostą budowę (pojedyncze tylakoidy), a w wyniku asymilacji tworzy się specyficzny węglowodan zwany skrobią krasnorostową. Rozmnażanie wegetatywne odbywa się za pomocą nieruchliwych komórek produkowanych przez plechę, a rozmnażanie płciowe jest zwykle połączone z przemianą pokoleń.
Krasnorosty występują przeważnie na powierzchni skał, kamieni oraz w dobrze natlenionych i czystych wodach słodkich oraz morskich. W Polsce znanych jest około 250 taksonów.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Szweykowski J. 2003. Krasnorosty. W: Słownik botaniczny. Red. A. i J. Szweykowscy. Wiedza Powszechna, Warszawa:417-418.