kumak górski

(zoologia leśna, płazy), (łac. Bombina variegata) gatunek z rodziny kumakowatych Bombinatoridae. Niewielki płaz, o długości ciała 2,5-5,5 cm (najczęściej 4-5cm). Bardzo podobny do kumaka nizinnego, ale tułów ma bardziej zwarty, kończyny tylne mocniejsze, błony pławne lepiej rozwinięte. Skóra bardziej chropowata, pokryta dużymi szorstkimi brodawkami ze zrogowaciołymi kolcami na końcach. Skóra na spodniej części ciała jest gładka. Grzbiet oliwkowy lub szarobrązowy z małymi, ciemnymi, symetrycznie rozłożonymi plamkami. Spód ciała ubarwiony kontrastowo (ubarwienie ostrzegawcze), jaskrawe plamy są koloru żółtego lub cytrynowożółtego. Plamy zlewają się ze sobą, ale układ i stopień łączenia się plam są indywidualnie zmienne. Łącznie powierzchnia żółtych plam jest większa niż powierzchnia pomarańczowych plam u kumaka nizinnego i zajmuje większą część spodu ciała. Źrenice sercowate. Występuje w Karpatach do wysokości 1600 m n.p.m.i na pogórzu od wysokości 250 m n.p.m. (niżej występuje kumak nizinny). Zasiedla małe płytkie zbiorniki okresowe o mętnej wodzie, naturalne niewielkie stawy, rowy przydrożne, kałuże, koleiny. Częściej niż kumak nizinny spotykany na lądzie. Aktywny wieczorem. Pokarm głównie lądowy. W pokarmie: chrząszcze, pluskwiaki, błonkówki, pająki, dżdżownice, ślimaki, mrówki, rzadko organizmy wodne. Zimuje na lądzie, od września-października. Głos cichy, rezonatory nie występują. Ampleksus pachwinowy. Gody przedłużone. Rozwój jaj 10-12 dni. Ściśle chroniony, objęty ochroną czynną. Wymieniony w II załączniku Konwencji Berneńskiej oraz w II i IV załączniku Dyrektywy siedliskowej. Według kategorii IUCN gatunek najmniejszej troski.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski K. 2013. Płazy i gady. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. Dz. U. z 2014 r. poz. 1348
Konwencja Berneńska - Konwencja o ochronie gatunków dzikiej flory i fauny europejskiej oraz ich siedlisk, sporządzona w Bernie dnia 19 września 1979 r. Dz. U. 1996 nr 58 poz. 263
Dyrektywa siedliskowa - Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory Dz. U. UE.L. z dnia 22 lipca 1992 r.
Czerwona księga gatunków zagrożonych (The IUCN Red List of Threatened Species)

Publikacje powiązane tematycznie

Berger L. 2000. Płazy i gady Polski. Klucz do oznaczania. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Blab J. i Vogel H. 1999. Płazy i gady Europy Środkowej. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Głowaciński Z. i Rafiński J. (red.) 2003. Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona. Instytut Ochrony Przyrody PAN, Warszawa-Kraków.
Aulak W. i Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Gierliński G., Grabowska J., Grabowski M., Jaskuła R. 2014. Ilustrowana encyklopedia płazów i gadów Polski. Dom Wydawniczy PWN Sp. z o.o., Warszawa.