łabędź czarnodzioby

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Cygnus columbianus, ang. Bewick's Swan) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 115-127 cm (tułów ok. 60 cm), rozpiętość skrzydeł 170-195 cm, masa ciała 4,5-8 kg. Najmniejszy z naszych łabędzi. Sylwetką przypomina łabędzia krzykliwego ale ma wyraźnie krótszą szyję i okrągłą głowę z krótszym dziobem. Dziób w większości czarny z jaskrawo żółtą, owalną plamą u nasady. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Zamieszkuje północną Eurazję i północną część Ameryki Północnej. W Polsce spotykany nielicznie, wyłącznie na przelotach. Gatunek towarzyski, tworzący podczas wędrówek znaczne skupienia. Zaczął się pojawiać w naszym kraju dopiero w drugiej połowie XX wieku, gdy jego trasa wędrówkowa uległa przesunięciu na zachód. Przeloty III-IV i X-XII, zimuje w zachodniej Europie i basenie Morza Czarnego. Zamieszkuje wody morskie i śródlądowe. Pożywienie: głównie rośliny wodne, trawy, zboża. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław