łabędź niemy

(zoologia leśna, ptaki), (łac. Cygnus olor, ang. Mute Swan) ptak z rodziny Anatidae (kaczkowate), rzędu Anseriformes (blaszkodziobe). Długość ciała 140-160 cm (tułów ok. 80 cm), rozpiętość skrzydeł 200-240 cm, masa ciała 7,6-14,3 kg. Powszechnie znany, duży, biały ptak z czerwonym dziobem i czarną naroślą nad nim. Młode przez pierwszy rok życia są brązowe, stopniowo bielejąc. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce szeroko rozpowszechniony gatunek lęgowy. Zamieszkuje jeziora z zarośniętymi brzegami, stawy, parki miejskie. Gniazdo zakłada na wodzie (pływająca platforma z roślin), czasem na ziemi. W okresie IV-VI składa 5-8 jaj, które wysiaduje wyłącznie samica przez 35-41 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty III-IV i XI-XII, część osobników zimuje w kraju. Pożywienie: głównie rośliny wodne. Liczebność w Polsce szacowana na 6,5-7 tys. par. Gatunek objęty ochroną ścisłą.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Dariusz Graszka - Petrykowski

Publikacje powiązane tematycznie

Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław