stadium rozwojowe od opuszczenia osłonki jajowej (u traszek) lub od urodzenia (u salamandry) do metamorfozy związane z wodą. Wyglądem zewnętrznym larwy nie są podobne do larw płazów bezogonowych, przypominają postaci dorosłe płazów ogoniastych. Kształt ciała i części ciała ostatecznie rozwiniętych larw podobne jak u osobników dorosłych, z wyjątkiem narządów oddechowych. Głowa szeroka, spłaszczona grzbietobrzusznie, wyraźnie odgraniczona od tułowia. W tylnej części głowy po jej bokach zewnętrzne pierzaste skrzela (3 pary). Budowa aparatu gębowego jak u dorosłych osobników, szczęki zaopatrzone w zęby. Drapieżne, polują na stosunkowo duże ofiary: skorupiaki, skąposzczety, larwy owadów wodnych, ślimaki. Na zewnątrz widoczne dwie pary kończyn; przednia para rozwija się wcześniej. W okresie metamorfozy ogon nie zanika.
Autor: dr hab. Elzbieta Jancewicz
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Juszczyk W. 1974. Płazy i gady krajowe. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
Rybacki M. 2018. Klucze do oznaczania płazów Polski. W: S. Głowaciński, P. Sura (red.) Atlas płazów i gadów Polski. Status - rozmieszczenie - ochrona: 151-170. Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa.