las łęgowy górski (LłG)

(siedliskoznawstwo leśne), wąskie pasy siedlisk na obrzeżu potoków i rzek górskich w reglu dolnym. Gleby mady: inicjalne, próchniczne i właściwe.
Drzewostan buduje olsza szara I-III kl. bonitacji. Gatunkami domieszkowymi są: jesion, jawor, jodła i świerk. Dolnej warstwy drzewostanu brak, podszyt bogaty składa się z leszczyny, bzu czarnego i koralowego, kruszyny, wierzby. Gatunki różnicujące to m.in.: świerząbek orzęsiony Chaerophyllum hirsutum, starzec gajowy Senecio nemoralis, jarzmianka większa Astrantia maior i starzec Fuchsa Senecio fuchsi. Gatunki częste to m.in.: żywokost sercowaty Symphytum cordatum, lepiężniki Petasites sp., podbiał pospolity Tusilago farfara i podagrycznik pospolity Aegoppodium podagraria. W roku 2010 LłG zajmowały w Lasach Państwowych obszar 1 700 ha. W LP siedlisko to występowało na niewielkich powierzchniach w Sudeckiej (VII) krainie przyrodniczo-leśnej. Większe powierzchnie LłG są krainie Karpackiej w mezoregionach Dukielskim (VIII.16) i Bieszczadów Wysokich (VIII.18)

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.; zmienione uzupełnione w 2013 r. autor Roman Zielony

Publikacje powiązane tematycznie

Zaręba R. 1988. Fitosocjologia i typologia leśna. Wyd. II. Wdawnictwo SGGW-AR, Warszawa.
Sikorska E. 1999: Siedliska leśne. Cz I. Siedliska obszarów niżowych. Wyd. Akademii Rolniczej w Krakowie
Kliczkowska A., Grzyb M. 1997-1998 cykl artyków o typach siedliskowych lasu opoblikowanych w "Głosie Lasu"
Klasyfikacja gleb leśnych Polski, PTG. CILP, Warszawa 2000
Wyniki aktualizacji stanu powierzchni leśnej i zasobów drzewnych w Lasach Państwowych na dzień 1 stycznia 2011 r., DGLP, BULiGL, Warszawa 2011.