(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), typ siedliskowy lasu obszarów nizinnych. Zajmuje siedliska żyzne i bardzo żyzne, świeże; występuje na glebach brunatnych, przeważnie wyłgowanych, niekiedy kwaśnych lub właściwych, glebach płowych właściwych, z próchnicą mullową lub mullem typowym. Gatunki panujące i współpanujące w drzewostanie: dąb szypułkowy i bezszypułkowy I-III bonitacji (w zależności od krainy przyrodniczo-leśnej), buk I-III bon. (I, III, V, VI kraina), świerk I-II bon. (II kraina), jodła I-II bon. (VI kraina). Gatunki domieszkowe: modrzew, lipa, klon, jawor, brzoza, osika, świerk, grab. W podszycie leszczyna, trzmielina, kruszyna, jarząb, głóg, dereń, porzeczka alpejska, dziki bez czarny. Gatunki występujące w runie: marzanka wonna, gajowiec żółty, prosownica rozpierzchła, czerniec gronkowy, turzyca leśna, żankiel zwyczajny, miodunka ćma i plamista, narecznica samcza, merzyk, trędownik bulwiasty, czworolist pospolity, groszek wiosenny.
Zaręba R.,1988. Fitosocjologia i typologia leśna. Wyd. II. Wydawnictwo SGGW-AR, Warszawa