lasy mezofilne

(Ekologia lasu, las jako zjawisko geograficzne), [gr. mésos = środkowy, pośredni + philéo = lubię], humidowe, okresowo zielone lasy równikowe. Występują na obszarach, na których rok podzielony jest na 2 pory: suchą (chłodniejszą) i wilgotną (cieplejszą). Zajmują obszary południowej i południowo-wschodniej Azji, północnej i północno-wschodniej Australii, a także spotyka się je w Ameryce Środkowej i Południowej oraz Afryce. Korony drzew występują w dwóch głównych poziomach. Wyższe drzewa tracą liście w okresie suszy, niższe wykształcają trwałe, zwykle drobne i skórzaste liście. Gleby lasów mezofilnych są stosunkowo bogate w substancje organiczne.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Kornaś J., Medwecka-Kornaś A. (2002). Geografia roślin. PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Szymański S. (2000): Ekologiczne podstawy hodowli lasu. PWN, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.