lasy monsunowe

(Ekologia lasu, las jako zjawisko geograficzne), [arab. mausim = pora roku], lasy mezofilne występujące na terenach o klimacie monsunowym, na których okres wilgotny przedzielony jest okresem suchym (trwającym 3–5 miesięcy), wskutek sezonowych zmian kierunków wiatrów, wiejących od morza w kierunku lądu, a następnie z głębi lądu do morza, przy rocznej sumie opadów wynoszącej 1000–2500 mm. Istnieją różne formy lasów monsunowych rozwijające się w zależności od wilgotności klimatu, charakteryzujące się częściową lub całkowitą utratą liści w okresie suchym. Korony drzew występują na 2 poziomach. Wyższy stanowią drzewa zrzucające liście w czasie suszy, w niższym są drzewa o drobnych, skórzastych i nie opadających liściach. W drzewostanie często dochodzi do dominacji jednego lub kilku gatunków. Warstwa krzewów jest różnie wykształcona, a runo dobrze rozwinięte. Lasy monsunowe występują w 3 postaciach: jako lasy mieszane, tekowe lub damarzykowe. Rosną m.in. w Ameryce Południowej (wschodnia część Andów), w Ameryce Środkowej (od strony Pacyfiku), w północnej i północno-wschodniej Australii, we wschodniej Afryce i na Madagaskarze.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Łabno G. (2006): Ekologia. Słownik encyklopedyczny. Wydawnictwo Europa, Wrocław.

Publikacje powiązane tematycznie

Kornaś J., Medwecka-Kornaś A. (2002). Geografia roślin. PWN, Warszawa.;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.;
Szymański S. (2000): Ekologiczne podstawy hodowli lasu. PWN, Warszawa.;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.