Lasy Włocławsko-Gostynińskie

Kompleks leśny położony na Pojezierzu Gąbińsko – Gostynińskim i Pojezierzu Kujawskim, po lewej stronie Wisły, wokół aglomeracji Płocka i Włocławka. Tworzy pas długości około 65 km i szerokości do 20 km, zlokalizowany na granicy dwóch krain przyrodniczo-leśnych (Wielkopolsko-Pomorskiej i Mazowiecko-Podlaskiej). Stanowi część dawnej Puszczy Gostynińskiej. Historycznie większość tego obszaru była w dobrach biskupów włocławskich lub w dobrach królewskich. Obecnie lasy te położone są w zasięgu nadleśnictw: Gostynin, Łąck i Włocławek.  Na większości obszaru dominują siedliska boru świeżego i boru mieszanego świeżego, a w składzie gatunkowym drzewostanów dominuje sosna zwyczajna. Najbardziej atrakcyjne krajobrazowo tereny, z licznymi jeziorami objęte są ochroną w formie Gostynińsko – Włocławskiego Parku Krajobrazowego. Lasy te wchodzą również w skład Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Gostynińsko – Włocławskie” o powierzchni 53 tys. ha. Znajdują się tu także obszary chronionego krajobrazu – "Doliny Przyszwy", "Gostynińsko-Gąbiński", "Doliny Skrwy Lewej" i "Nadwiślański" oraz blisko 20 rezerwatów przyrody.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: dr inż. Wojciech Gil

 

Zaręba R. 1986. Puszcze, bory i lasy Polski. PWRiL, Warszawa