(zoologia leśna, ptaki), (dawniej: brodziec leśny, trawnik, łac. Tringa glareola, ang. Wood Sandpiper) ptak z rodziny Scolopacidae (bekasowate), rzędu Charadriiformes (siewkowe). Długość ciała 18,5-21 cm, rozpiętość skrzydeł 35-39 cm, masa ciała 50-100 g. Wierzch ciała szary z brunatnymi plamkami. Głowa i szyja czarno kropkowane, boki piersi bardziej prążkowane. Spód ciała i kuper białe, na ogonie drobne poprzeczne paseczki. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W Polsce regularnie przelotny (jest wówczas najliczniejszym brodźcem spotykanym w kraju), ponadto niegdyś gniazdował (ostatnio na Bielawskich Błotach nad Bałtykiem). Zamieszkuje torfowiska wysokie. Gniazdo zakłada na ziemi. W okresie V-VI składa 4 jaja, które wysiaduje samica na zmianę z samcem przez 22-23 dni. Zagniazdownik, pisklęta wykluwają się pokryte puchem i są od razu gotowe do opuszczenia gniazda. Wyprowadza jeden lęg w roku. Gatunek wędrowny, przeloty IV-V i VII-IX, zimuje w Afryce. Pożywienie: bezkręgowce, głównie owady wodne. Liczebność w Polsce szacowana na najwyżej kilka par. Gatunek objęty ochroną ścisłą i dodatkowym zakazem fotografowania, filmowania i obserwacji mogących powodować płoszenie lub niepokojenie.
Dariusz Graszka - Petrykowski
Aulak W., Rowiński P. 2010. Tablice biologiczne kręgowców. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
Cramp S. (red.) 1977-1994. The Birds of the Western Palearctic. T. I-IX. Oxford University Press, Oxford
Sikora A. i in. (red.) 2007. Atlas rozmieszczenia ptaków lęgowych Polski 1985-2004. Bogucki Wyd. Nauk., Poznań
Svensson L. 2012. Ptaki. Przewodnik Collinsa. Multico, Warszawa
Tomiałojć L., Stawarczyk S. 2003. Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. PTPP „pro Natura”, Wrocław