leczenie ubytków wgłębnych otwartych z kieszeniami

(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), na skutek złamania większych gałęzi może dojść do powstania tzw. kieszeni, czyli ubytków wgłębnych otwartych, których dolna wewnętrzna część jest położona poniżej krawędzi rany. Ze względu na zagrożenie zbieraniem się wody opadowej spływającej po pniu oraz opad liści i innych zanieczyszczeń miejsca takie są szczególnie narażone na infekcje grzybowe, zatem leczenie powinno być nakierowane przede wszystkim na zapewnienie odpływu wody i zabezpieczenie powierzchni rany przed opadem materii organicznej. Zakładane standardowo do końca lat 90. XX w. rurki drenarskie są szybko zatykane i ich działanie jest bardzo ograniczone, a dodatkowym problemem jest wysoce prawdopodobna infekcja żywych tkanek pnia w miejscu przewiertu pnia. Stąd w praktyce postępowanie można ograniczyć do takiego ukształtowania krawędzi rany, by zapewnić szybki odpływ wody opadowej z jej powierzchni, nawet kosztem sztucznego jej powiększenia w dolnej części. Wyrównanie powierzchni ubytków wgłębnych otwartych ze zdrowym drewnem w strefie rany przeprowadza się przy użyciu pilarek spalinowych, frezów montowanych na prowadnicach pilarek lub wiertarek elektrycznych. Nadanie im ostatecznego kształtu powinno być wykonane ręcznie przy użyciu skrobaków i zdzieraków. Zabezpieczenie uformowanych ran przeprowadza się za pomocą środków o działaniu powierzchniowym i impregnatów, ew. środków o działaniu systemowym.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.

Publikacje powiązane tematycznie

Bartosiewicz A., Siewniak M. 1976. Pielęgnowanie drzew ozdobnych. PWRiL, Warszawa.
Chachulski Z. 2000. Chirurgia i pielęgnacja drzew. Legraf, Warszawa.