leczenie uszkodzeń kory

(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), w wypadku oddzielenia się kory od łyka leczenie polega na dociśnięciu płata kory do łyka, np. poprzez przybicie jego krawędzi nierdzewnymi gwoździami. Zabezpieczenie ubytku jest tym bardziej skuteczne, im szybciej podjęte są działania lecznicze. Już po krótkim czasie od powstania uszkodzenia żywe tkanki ulegają przesuszeniu lub przemarznięciu i skuteczność leczenia jest niska. W okresie letnim maksymalny okres pomiędzy wystąpieniem uszkodzenia a zabezpieczeniem wynosi dwa tygodnie, jednak należy wziąć pod uwagę możliwość zainfekowania rany zarodnikami grzybów patogenicznych. Po dwóch lub trzech tygodniach należy sprawdzić, czy kora przyrasta do łyka. W sytuacji braku zrostu dalsze postępowanie należy prowadzić jak w wypadku ubytków z odsłoniętym łykiem. Dla zapewnienia optymalnych warunków do rozwoju kalusa wskazane jest również niekiedy przykrycie umocowanego wcześniej płata kory folią (plastrem) sięgającą ok. 5 cm poza zasięg rany, na okres jednego roku. W sytuacji występowania dużych uszkodzeń wykonuje się niekiedy szczepienia mostkowe, polegające na wszczepieniu powyżej i poniżej zranienia pędu o długości większej o ok. 5–10 cm od rany lub w sytuacji uszkodzenia w obrębie szyi korzeniowej drzewa wszczepienie powyżej rany odpowiednio przyciętego drzewka rosnącego w pobliżu. Brzegi rany podlegają wygładzeniu i zabezpieczeniu preparatami powierzchniowymi.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Siewniak M., Kusche D. 2002. Baumpflege heute. Patzer-Verlag, Berlin – Hannover.

Publikacje powiązane tematycznie

Chachulski Z. 2000. Chirurgia i pielęgnacja drzew. Legraf, Warszawa.
Kolařik J. 2000. Péče o stromy ve m?stech. Schola Arboricultura S.R.O. Rosice, Czechy.
Shigo A.L. 1986. A new tree biology. Shigo and Trees, Associates, Durham (New Hampshire).
Skup A. 1995. Pielęgnacja i ochrona drzew (z normami jakości). Polskie Towarzystwo Chirurgów Drzew, Kraków.
Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.