(botanika leśna, drzewa i krzewy leśne), (Ligustrum) rodzaj z rodziny oliwkowatych (Oleaceae) obejmujący około 50 gatunków, głównie w południowej i wschodniej oraz południowo-zachodniej Azji, Europie, a także w północno-zachodniej Afryce. W Polsce prawdopodobnie jeden
gatunek dziko rosnący.
Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare L.). Krzew do 3 m wysokości. Pędy spłaszczone w węzłach, ciemnoszare, od strony nasłonecznionej z brązowym odcieniem, matowe, w młodości lekko owłosione, później nagie. Pąki stożkowate, przylegające do pędu, brązowe.
Pąk szczytowy okryty drobnymi listkami. Liście, częściowo zimozielone lub sezonowe, wąskojajowate lub lancetowate, 3-6 cm długości, całobrzegie, ciemnozielone i nagie. Kwiaty w szczytowych wiechach, białe, silnie pachnące. Owoce (pestkowce) kuliste, czarne i błyszczące, długo utrzymują się na gałęziach. Zasięg trudny do ustalenia, gdyż
ligustr pospolity jest gatunkiem od dawna i powszechnie uprawianym oraz łatwo dziczejącym z upraw. Przyjmuje się, że naturalnie występuje on w prawie całej zachodniej, środkowej i południowej Europie, północno-zachodniej Afryce, na Krymie, Kaukazie, w Azji Mniejszej oraz w północno-zachodnim Iranie. W Polsce przebiega północna granica zasięgu, a stanowiska uważane za naturalne rozproszone są na Śląsku i w Małopolsce. Zbiorowiska zarośli kserotermicznych, rzadziej widne
lasy liściaste.
ŹRÓDŁO (AUTOR)