linie nieciągłości; linie szkieletowe

(geomatyka), umowne znaki na mapie przedstawiające niektóre elementy topografii jako zbiory punktów o znanych rzędnych, trudne do zobrazowania na powierzchni dwuwymiarowej, np. wąwozy, skarpy, urwiska, grzbiety górskie. Służą do prawidłowej interpretacji ukształtowania terenu, zwłaszcza w NMT.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

„Słownik geomatyczny” zawarty w publikacji „Geomatyka w Lasach Państwowych – Część II. Poradnik praktyczny”, CILP, Warszawa 2013 r.