(botanika leśna, anatomia i morfologia roślin),
tkanka przewodząca u paprotników i roślin nasiennych, wyspecjalizowana w przewodzeniu substancji pokarmowych (asymilatów), której charakterystycznym składnikiem są elementy sitowe – komórki sitowe, rurki sitowe i komórki towarzyszące, oprócz których występuje miękisz łykowy i włókna łykowe. Łyko pierwotne jest wytworem merystemów wierzchołkowych pędu i korzenia, a
łyko wtórne – miazgi łykodrzewnej. Łyko zwane jest także floem.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Szweykowska A. 2003. Łyko. W: Słownik botaniczny. Red. A. i J. Szweykowscy. Wiedza Powszechna, Warszawa: 482-483.