materiały wiatroizolacyjne

(inżynieria leśna, budownictwo leśne), to materiały stosowane na warstwy ochronne w konstrukcji dachów i ścian zewnętrznych budynku wykonanego w technologii szkieletowej oraz przy ociepleniu ścian murowanych wełną mineralną przy elewacji wykonanej z szalówki lub sidingu. Podstawową funkcją wiatroizolacji jest chronienie konstrukcji i izolacji termicznej przed przewiewaniem (tzn. przed schładzaniem warstw ściany i dachu) oraz przed dostaniem się wód opadowych i śniegu. Materiały stosowane na wiatroizolacje to folie charakteryzujące się dobrą paroprzepuszczalnością (odprowadzają powstałą w budynku parę wodną na zewnątrz i nie doprowadzają do zawilgocenia warstw konstrukcyjnych). Z właściwości materiałów wiatroizolacyjnych wynika konieczność ich prawidłowego ułożenia na budynku, tak aby wierzchnia strona zatrzymująca wiatr (przez producentów najczęściej oznaczana napisami lub kolorem) była widoczna. Warstwa folii umieszczana jest na zewnątrz budynku bezpośrednio pod materiałem wykańczającym pokrycie dachowe lub elewację budynku. Folie wiatroizolacyjne stosowane na ściany różnią się od folii na dachy zarówno pod względem budowy, jak i zastosowanych materiałów. Folie na dachy pełnią jeszcze dodatkowe funkcje i są nazywane foliami dachowymi lub wstępnego krycia.