Mezoregion przyrodniczo-leśny Doliny Kwidzyńskiej

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (I.23) w granicach Bałtyckiej krainy przyrodniczo-leśnej. Powierzchnia mezoregionu wynosi 297 km², z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 4%. Występują na tym terenie głównie krajobrazy naturalne zalewowych den dolin - akumulacyjne, oraz rzadko deltowe - akumulacyjne. Mezoregion obejmuje część doliny Wisły między Żuławami a Kotliną Grudziądzką, o szerokości do 6 km. Jest to przełom Wisły przez obszar morenowy – dolina rzeczna wypełniona jest holoceńskimi piaskami, żwirami madami rzecznymi, torfami i namułami. Krajobrazem roślinnym tego terenu są łęgi jesionowo-wiązowe. Lesistość jest jedna z najniższych w kraju, i wynosi 4%. Lasy tworzą bardzo małe kompleksy; zajmują około 11 km² i wszystkie są w granicach RDLP w Gdańsku (nadleśnictwa: Starogard – cz. płd.-wsch., i Kwidzyn – cz. płd.-zach.). W Lasach Państwowych dominują siedliska - BMśw 36%, LMśw - 30% i Bśw - 21%. Gatunkiem panującym w drzewostanach jest sosna, która zajmuje 84% pow. Średni wiek drzewostanów wynosi 51 lat, a miąższość na 1/ha 229 m³. Lasy ochronne zajmują 31% pow.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Zielony R., Kliczkowska A., 2012: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, CILP, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Trampler T., Kliczkowska A., Dmyterko E., Sierpińska M.. 1990. Regionalizacja przyrodniczo-leśna na podstawach ekologiczno-fizjograficznych. PWRiL, Warszawa.
Kondracki J. 2001. Geografia regionalna Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.
Marks L., Ber A., Gogołek W., Piotrowska K. [red. ]. 2006. Mapa Geologiczna Polski 1:500 000. Warszawa : Min. Środ., PIG.