Mezoregion przyrodniczo-leśny Krotoszyński

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (III.32) w granicach wielkopolsko-pomorskiej krainy przyrodniczo-leśnej o powierzchni ogólnej 4173 km², z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 15%. Przeważają krajobrazy naturalne peryglacjalne równinne i faliste. Na znacznie mniejszych powierzchniach występują krajobrazy zalewowych den dolin – akumulacyjne, oraz tarasów nadzalewowych – akumulacyjne. Mezoregion stanowi płaską, rozległą wysoczyznę morenową. Zdecydowanie dominują plejstoceńskie utwory geologiczne zlodowacenia środkowopolskiego, głównie gliny zwałowe, piaski i żwiry lodowcowe miejscami w morenach czołowych. Niewielkie powierzchnie są zajęte przez piaski i żwiry sandrowe, zwykle tworzące wyższe tarasy małych dolin rzecznych, które wypełnione są holoceńskimi piaskami, żwirami, madami rzecznymi, torfami i namułami. Na południowy-zachód od Krotoszyna, wzdłuż rzeki Orli i jej dopływów, znajduje się większy obszar utworów holoceńskich oraz piasków, żwirów i mułków rzecznych zlodowacenia północnopolskiego. Przeważa krajobraz roślinny grądowy z udziałem borów mieszanych i z dużym udziałem łęgów jesionowo-wiązowych. Małe obszary krajobrazów ubogich dąbrów środkowoeuropejskich i grądów znajdują się w części południowej i południowo-wschodniej mezoregionu, krajobrazu grądowego w wariancie typowym – w części wschodniej, a śródlądowych borów sosnowych i borów mieszanych w odmianie wielkopolsko-łużyckiej – na północy mezoregionu. W mezoregionie znajduje się zwarty kompleks drzewostanów dębowych, jeden z największych w Polsce.
Lesistość mezoregionu jest mała i wynosi 14%. Lasy tworzą małe i średnie kompleksy; największy z nich znajduje się w części środkowej, na północ od Krotoszyna. Łącznie lasy zajmują około 603 km², z czego 92% jest w zarządzie RDLP w Poznaniu (nadleśnictwa: Góra Śląska – cz. płn.-wsch., Karczma Borowa – cz. płd.-wsch., Piaski – cz. centralna, Jaro-cin – cz. płd., Taczanów – bez cz. płd., Grodziec – cz. płd., Kalisz – cz. zach., Krotoszyn) oraz RDLP we Wrocławiu (Nadleśnictwo Milicz – cz. płn.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lśw 32%, LMśw 24% i BMśw 23%. Siedliska LMw i Lw stanowią łącznie 9%. Gatunkami panującymi w drzewostanach są sosna, która zajmuje 56% i dąb 30%. Średni wiek drzewostanów wynosi 68 lat, a miąższość na 1/ha 254 m³. Lasy ochronne zajmują 65% pow.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Zielony R., Kliczkowska A., 2012: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, CILP, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Trampler T., Kliczkowska A., Dmyterko E., Sierpińska M.. 1990. Regionalizacja przyrodniczo-leśna na podstawach ekologiczno-fizjograficznych. PWRiL, Warszawa.
Kondracki J. 2001. Geografia regionalna Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.
Marks L., Ber A., Gogołek W., Piotrowska K. [red. ]. 2006. Mapa Geologiczna Polski 1:500 000. Warszawa : Min. Środ., PIG.