Mezoregion przyrodniczo-leśny Obniżenia Dubienki

(siedliskoznawstwo leśne), Mezoregion (VI.8) w granicach małpolskiej krainy przyrodniczo-leśnej; o powierzchni ogólnej 844 km², z czego lasy i ekosystemy seminaturalne zajmują 28%. Występują głównie krajobrazy wyżyn i niskich gór – węglanowe i gipsowe erozyjne izolowanych połogich wzniesień oraz krajobrazy tarasów nadzalewowych – akumulacyjne, i zalewowych den dolin – akumulacyjne. Rzadziej zaznaczają się krajobrazy peryglacjalne równinne i faliste. W granicach mezoregionu znajduje się teren ukształtowany pod wpływem procesów fluwialnych, po ustąpieniu lądolodu odrzańskiego. Dominują holoceńskie piaski, żwiry, mady rzeczne, torfy i namuły, do których, szczególnie w części północnej, przylegają obszary plejstoceńskich piasków i mułków jeziornych zlodowacenia środkowopolskiego. Natomiast tarasy nadzalewowe rzeki Bug i jej dopływów utworzone są z piasków, żwirów i mułków rzecznych zlodowacenia północnopolskiego. W części środkowej mezoregionu występują większe obszary utworów z okresu kredy: wapienie, kreda pisząca z krzemieniami, opoki, margle, wkładki piaskowców i gezy. Przeważa krajobraz roślinny dąbrów świetlistych i grądów w podwariancie z dużym udziałem łęgów jesionowo-olszowych i olsów. Małe powierzchnie przy zachodniej granicy zajmuje krajobraz dąbrów świetlistych i grądów oraz – nad rzeką Bug – łęgów jesionowo-wiązowych.
Lesistość mezoregionu jest średnia i wynosi 27%. Lasy tworzą średnie i małe kompleksy; największe z nich występują na północny wschód od Chełma oraz na południu mezoregionu. Lasy zajmują około 227 km², z czego 81% jest w zarządzie RDLP w Lublinie (nadleśnictwa: Chełm – cz. wsch., i Strzelce – cz. płd.). W Lasach Państwowych dominują siedliska Lśw 41% i LMśw 19% oraz jest 10% Lw i 9% Ol. Gatunkami panującymi w drzewostanach są sosna, która zajmuje 39%, dąb 30% i olsz 15%. Średni wiek drzewostanów wynosi 63 lata, a miąższość na 1/ha 234 m³. Lasy ochronne zajmują 41% pow.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Zielony R., Kliczkowska A., 2012: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, CILP, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Trampler T., Kliczkowska A., Dmyterko E., Sierpińska M.. 1990. Regionalizacja przyrodniczo-leśna na podstawach ekologiczno-fizjograficznych. PWRiL, Warszawa.
Kondracki J. 2001. Geografia regionalna Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.
Marks L., Ber A., Gogołek W., Piotrowska K. [red. ]. 2006. Mapa Geologiczna Polski 1:500 000. Warszawa : Min. Środ., PIG.