(siedliskoznawstwo leśne), jednostka regionalizacji przyrodniczo-leśnej wyróżniona w granicach dzielnic w regionalizacji z roku 1990 oraz w granicach krain w regionalizacji z roku 2010
def. 2010 r., podstawowa jednostka regionalizacji przyrodniczo-leśnej wyróżniana na podstawie dominujących na jego obszarze powierzchniowych utworów geologicznych i związanych z nimi typów gleb oraz rodzajów i gatunków krajobrazu naturalnego; oraz głównych funkcji spełnianych przez lasy, na które istotny wpływ (poza potrzebami społeczeństwa) ma położenie w stosunku do miast i regionów przemysłowych. Mezoregiony różnią się m.in. hydrografią, dominującymi sposobami użytkowania ziemi oraz infrastrukturą i stopniem przekształcenia środowiska.
Roman Zielony
Zielony R., Kliczkowska A., 2012: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, CILP, Warszawa.
Zielony R., Kliczkowska A., 2012: Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, CILP, Warszawa.
Trampler T., Kliczkowska A., Dmyterko E., Sierpińska A., 1990: Regionalizacja przyrodniczo-leśna na podstawach ekologiczno-fizjograficznych. PWRiL, Warszawa.