mezoregiony

(urządzanie lasu), mezoregion pojawił się, jako najniższa jednostka w trzystopniowym podziale kraju, w Regionalizacji przyrodniczo-leśnej 1990. Założono, że z uwagi na ekologiczno-fizjograficzny charakter mezoregionu, wynikający z dominującego podłoża geologicznego i typu krajobrazu naturalnego, na jego obszarze będą dominowały określone naturalne zespoły leśne i będzie on miał odrębną od sąsiadujących z nim mezoregionów strukturę potencjalnej roślinności naturalnej. Mezoregiony sąsiadujące ze sobą łączono w wyższe hierarchicznie jednostki – dzielnice przyrodniczo-leśne. Jako kryterium łączenia przyjęto funkcje fizjotaktyczne (ochronne i społeczne) lasów, które zależą od lesistości, wielkości kompleksów leśnych i ich rozmieszczenia oraz prognozowanej zmiany użytkowania ziemi
W dwustopniowej „Regionalizacji przyrodniczo-leśnej 2010” przyjęto następującą definicję mezoregionu: „Mezoregion przyrodniczo-leśny jest podstawową jednostką regionalizacji wyróżnianą na podstawie dominujących na jego obszarze powierzchniowych utworów geologicznych i związanych z nimi typów gleb oraz rodzajów i gatunków krajobrazu naturalnego. Charakter przyrodniczy (także środowiskotwórczy) mezoregionu wynika z jego lesistości, w tym ilości i wielkości kompleksów leśnych, odpowiednich zbiorowisk potencjalnej roślinności naturalnej oraz liczniejszego występowania określonych typów siedliskowych lasu. Charakter gospodarczy i społeczny mezoregionu wynika z jego specyfiki, to jest warunków siedliskowych, składu gatunkowego i wieku drzewostanów, ilości i jakości zasobów drzewnych (w tym średniej bonitacji drzewostanów oraz areału lasów na gruntach porolnych) i niedrzewnych oraz głównych funkcji pełnionych przez lasy, na które istotny wpływ (poza potrzebami społeczeństwa) ma położenie w stosunku do miast i regionów przemysłowych. Mezoregiony różnią się ponadto hydrografią – liczbą cieków oraz liczbą i powierzchnią zbiorników wodnych, a także sposobami użytkowania ziemi oraz infrastrukturą i stopniem przekształcenia środowiska.”
Podział na mezoregiony jest podziałem szczegółowym, zbudowanym od dołu. Granice tych jednostek wyznaczono na poziomie dominujących grup fizjocenoz, traktowanych jako istniejący w terenie układ płatów powierzchniowych utworów geologicznych, rodzajów krajobrazu oraz typów siedlisk leśnych i zbiorowisk roślinnych. Uwzględniano także rzeźbę terenu (do tego celu wykorzystano Przeglądową Mapę Geomorfologiczną Polski w skali 1:500 000) oraz pokrycie terenu, w tym występowanie lasów. Na terenach bezleśnych granice wyznaczono po drogach, liniach kolejowych, rzekach i ciekach wodnych, a na obszarach leśnych także po liniach podziału powierzchniowego i drogach publicznych oraz, wyjątkowo, po granicach wyłączeń drzewostanowych. W nielicznych przypadkach granicę mezoregionu poprowadzono po drogach leśnych bądź innych elementach liniowych wewnątrz pododdziałów.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski 2010, Zielony R. Kliczkowska A., CILP 2012