(zoologia leśna, ptaki), zjawisko okresowego, zgodnego z porami roku, przemieszczania się ptaków z jednego terenu na inny. Wędrowne ptaki przemieszczają się między lęgowiskami, gdzie dokonują rozrodu w okresie optymalnych warunków życiowych, a zimowiskami – gdzie spędzają czas, w którym na lęgowiskach panują warunki utrudniające utrzymanie się przy życiu. Ze względu na długość odbywanych wędrówek ptaki dzielą się na migrantów krótko- i długodystansowych. Ci pierwsi zimują już z zachodniej Europie i basenie Morza Śródziemnego, ci ostatni – w Afryce lub nawet Indiach. Ze względu na mechanizm skłaniający ptaki do wędrówki wyróżniamy migrantów instynktowych (kierujących się datą wylotu, ustalaną najprawdopodobniej na podstawie długości dnia) i pogodowych (kierujących się aktualnymi warunkami atmosferycznymi)
Dariusz Graszka - Petrykowski
Busse P. (red.) 1990. Mały słownik zoologiczny. Ptaki. Wiedza Powszechna, Warszawa