(
fitopatologia leśna), powstaje poprzez anatomiczny kontakt i współżycie odpowiednich grzybów z korzeniami. Określenie "
mikoryza" znaczy dołowienie "grzybokorzeń". W związki mikoryzowe wchodzą wyłącznie korzenie krótkie, które tworzą się na korzeniach długich ostatnich rzędów, żyją nie dłużej
niż jeden rok, nie mają czepka, przyrostu wtórnego, są kilkumilimetrowej długości. Mikoryzy są niezbędne dla normalnego rozwoju drzew. Funkcje mikoryz to: zwiększenie powierzchni chłonnej korzeni poprzez strzępki grzybni, uruchamianie substancji pokarmowych zawartych w związkach niedostępnych dla drzew dzięki enzymom, łagodzą skutki suszy, ochrona korzeni przed chorobotwórczymi mikroorganizmami. Drzewa natomiast dostarczają grzybom mikoryzowym węglowodanów i niekiedy substancji wzrostowych (aneuryny). Obok mikoryz właściwych (ekto-, endo i ektendotroficznych) spotykamy mikoryzy niewłaściwe -
pseudomikoryza,
mikoryza perytroficzna.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Mańka K., 2005. Fitopatologia Leśna. Wydanie VI zmienione i poprawione. PWRiL Warszawa. Kowalski S., 1998. Mikoryzy. Folder nr 11. PWRiL, Poznań.