(hodowla lasu, szkółkarstwo), zwany także mikroklimatem; zespół czynników klimatycznych (temperatury i wilgotności powietrza, nasłonecznienia, ruchu powietrza) charakterystyczny dla danej szkółki, wyodrębniającej się z otoczenia szczególnymi warunkami dla zasiedlających ją organizmów, które z kolei w dużym stopniu same wpływają na kształtowanie się tych czynników. Na kształtowanie się mikroklimatu wpływają czynniki abiotyczne (jakość gleby, krążenie wody, długość zalegania śniegu, wielkość kwater) i biotyczne, np. wysokość, zwarcie, skład gatunkowy drzewostanu otaczającego i kulis rozdzielających poszczególne kwatery). Sztucznie tworzony mikroklimat np. w szklarni czy namiocie, umożliwia przedłużenie okresu wegetacyjnego.
Leksykon naukowo-techniczny. Wyd. piąte poprawione i uzupełnione. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne. Warszawa 2001 Mała encyklopedia leśna. Wyd. drugie zmienione. PWN. Warszawa 1980, 1991