mineralizacja glebowej materii organicznej

(Gleboznawstwo leśne), mineralizacja w chemii analitycznej oznacza rozkład substancji organicznej do prostych związków mineralnych. Mineralizacja glebowych związków organicznych przekształca produkty → humifikacji, w związki mineralne. W warunkach tlenowych proces nazywa się → butwienie, dający produkty pełnego utlenienia, jak CO₂, H₂O, jony Ca⁺⁺, K⁺, SO₄^--, PO₄^---, NH₄⁺ i NO₃^- i inne. Mineralizacja przebiegająca w warunkach beztlenowych nosi nazwę → gnicie, a jego produktami są m.in.: CO₂, H₂O, H₂S, CH₄, skatol itp. W procesie mineralizacji biorą udział mikroorganizmy, mikrofauna i mezofauna glebowa. Przykładem mineralizacji jest → amonifikacja, tj. przejście azotu zawartego w związkach organicznych (aminy, amidy, aminokwasy) pod wpływem działalności mikroorganizmów w amoniak. W etapie drugim mineralizacji azotu, azot amonowy jest utleniany w formę azotanową w procesie zwanym → nitryfikacja. Mineralizacja materii organicznej posiada doniosłe znaczenie w udostępnianiu roślinom związków zawartych w glebowej materii organicznej. Dopiero mineralne związki rozpuszczone w roztworze glebowym mogą być pobierane przez rośliny. Mineralizacja glebowej materii organicznej stanowi też ważny etap w obiegu materii w ekosystemie.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bednarek R., Dziadowiec H., Pokojska U., Prusinkiewicz Z. 2004. Badania ekologiczno-gleboznawcze. PWN Warszawa.
Gleboznawstwo. 2006. Praca zbiorowa pod red. S. Zawadzkiego. PWRiL. Warszawa. wyd. IV.

Publikacje powiązane tematycznie

Bednarek R., Dziadowiec H., Pokojska U., Prusinkiewicz Z. 2004. Badania ekologiczno-gleboznawcze. PWN Warszawa. M70