minerały ilaste (iłowe)

(Gleboznawstwo leśne), minerały ilaste to uwodnione glinokrzemiany Al, Mg i Fe, czasami K, Na, Ca, Mn, o charakterystycznej, warstwowej budowie krystalicznej. Są zbudowane z warstw tetraedrów krzemowo-tlenowych i oktaedrów wodoro-tlenowych. Do minerałów ilastych zaliczane są:
→ kaolinit,
→ montmorillonit, hydromiki, a także
→ illit,
→ glaukonit,
→ wermikulit i inne.
Niektóre tworzą skały np. kaolinit – kaolin, montmorillonit – bentonit. Odznaczają się niewielką twardością (do 2,5 w skali Mohsa). Stanowią główny składnik skał ilastych: iły, iłowce, łupki ilaste, gliny, a także zwietrzelin oraz gleb. Są bardzo rozpowszechnione i mogą także wchodzić w skład takich skał osadowych jak:
→ margle,
→ mułki i mułowce,
→ piaskowce,
→ wapienie.
Mają duże znaczenie glebotwórcze, zwłaszcza tworząc kompleks sorpcyjny regulują zawartość większości kationów w glebie. Stanowią surowiec dla przemysłu ceramicznego, a także włókienniczego, cukrowniczego, browarnictwa, budownictwa i wielu innych. Są także używane do filtrowania wody pitnej, do wyrobu kosmetyków, farmaceutyków.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.

Publikacje powiązane tematycznie

Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Wyd. PAE, W-wa 1993.
Bolewski A., Parochoniak W.: Petrografia. Wyd. Geol., W-wa 1988.
Borkowska M., Smulikowski K.: Minerały skałotwórcze. Wyd. Geol., W-wa 1973.
Maślankiewicz K.: Wstęp do nauki o skałach. Wyd. Geol., Warszawa 1967.
Mizerski W. 2005. Geologia Polski dla geografów. W-wa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1993: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Skrypt AR w Krakowie.
Żaba J. 2003. Ilustrowany słownik skał i minerałów. Videograf II, Katowice.
Stupnicka E., 1997. Geologia regionalna Polski. Wyd. Uniw. Warsz. Warszawa.