(
fitopatologia leśna), choroba powodowana przez fitoplazmę
nekrozy łyka wiązu. Objawy to przerzedzenie liści, które zmieniają barwę na jasnozieloną, a potem żółtą. Choroba w szybkim tempie rozszerza się na całą koronę. W tym samym czasie zostają zaatakowane także korzenie. Łyko porażonych partii zmienia kolor na żółty, a potem brunatny.
Patogen niszczący tkankę sitową wiązu. Przenosicielem
fitoplazmy jest prostoskrzydły owad Scaphoides luteolus Van Duzee, który żeruje na liściach wiązów. Zdarza się także przenoszenie patogena przez zrosty korzeniowe oraz kanianki.

ŹRÓDŁO (AUTOR)
Mańka K., 2005. Fitopatologia Leśna. Wydanie VI zmienione i poprawione. PWRiL Warszawa