neolit

(Gleboznawstwo leśne), młodsza epoka kamienia, człowiek przechodzi od myślistwa i zbieractwa do gospodarki osiadłej i opartej na rolnictwie i hodowli. Jest to końcowy okres epoki kamienia, poprzedzający epokę brązu. Początek neolitu to IX tysiąclecie p.n.e. na Bliskim Wschodzie, a schyłek do ok. 2 tys. lat p.n.e. (na ziemiach polskich ok. 4500 do 1700 p.n.e.). W tym okresie pojawiły się narzędzia i broń wykonane z kamieni gładzonych, stąd dawna nazwa - epoka kamienia gładzonego. Rozpoczęcie osiadłego trybu życia rolniczo-hodowlanego zdynamizowało ogólny rozwój ludzkości. Powstały pierwsze twory o charakterze państw w Mezopotamii i Egipcie. W tym okresie człowiek opanował technikę wytwarzania ceramiki, a także powstały początki górnictwa. Zabytkiem na skalę światową jest neolityczna kopalnia krzemienia w Krzemionkach Opatowskich u podnóża Gór Świętokrzyskich.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.

Publikacje powiązane tematycznie

Klimaszewski M.1994. Geomorfologia Polski, t. 1 i 2, PWN, W-wa.
Starkel L. (red.) 1999. Geografia Polski - Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa.
Allen P. A. 2000. Procesy kształtujące powierzchnię Ziemi. PWN Warszawa.
Mojski E. J. 2005. Ziemie polskie w czwartorzędzie. PIG Warszawa.