niecierpek

(botanika leśna, rośliny zielne), Impatiens – rodzaj z rodziny Balsaminaceae (niecierpkowate, balsaminowate) liczący około 850 gatunków występujących w strefie tropikalnej i umiarkowanej półkuli północnej. W polskiej florze jeden rodzimy gatunek i trzy obce, trwale zadomowione, wszystkie – rośliny jednoroczne. Niecierpek pospolity (Impatiens noli-tangere L.) – łodyga wyprostowana, rozgałęziona, o wysokości do 80 cm, soczysta, przezroczysta, nabrzmiała w węzłach, naga i połyskująca. Liście  jajowate grubo ząbkowane, cienkie, szybko więdnące po zerwaniu. Kwiaty po 3-5 w kątach liści, zwisające, grzbieciste, żółte, w gardzieli czerwono nakrapiane. Tylna działka z zagiętą ostrogą. Owoc – podłużna torebka – pod wpływem dotyku pękająca 5 odwijającymi się klapami, z których rozrzucane są nasiona. Gatunek siedlisk wilgotnych (łęgowych) charakterystyczny dla rzędu Fagetalia sylvaticae (żyzne i średnio żyzne lasy liściaste – łęgi, grądy, buczyny i żyzne jedliny, zboczowe lasy lipowo-jaworowe). Z gatunków obcych najczęściej są u nas spotykane: niecierpek drobnokwiatowy (Impatiens parviflora DC), pochodzący ze środkowej i wschodniej Azji (uciekinier z ogrodów botanicznych Europy, powszechnie opanowujący runo lasów liściastych na siedliskach świeżych) oraz uprawiany jako roślina ozdobna i dziczejący w wilgotnych lasach, zwłaszcza nadrzecznych – niecierpek gruczołowaty (Impatiens  glandulifera Royle), którego ojczyzną są Himalaje.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Władysław Danielewicz