(hodowla lasu, szkółkarstwo), zespół prób i obserwacji podejmowanych w celu określenia jakości materiału siewnego. Warunkami wykonania poprawnej oceny nasion są: znormalizowane metody badania, dokładne i umiejętne wykonanie prób, przeprowadzenie diagnozy i wnioskowania na reprezentatywnym materiale porównawczym. Oceną nasion objęte są wszystkie zapasy nasion drzew i krzewów leśnych; do wykonania oceny nasion powołane są stacje oceny nasion. Określenie siewnej wartości nasion stanowi podstawę do ustalenia ilości wysiewanych nasion. O jej wyniku i słuszności decyduje dokładne i właściwe pobranie średniej próbki nasion z całej partii nasion. Po określeniu wilgotności nasion odważa się próbkę ścisłą i przeprowadza próbę czystości, a następnie określa się masę 1000 sztuk z 300 nasion, odliczonych bez wyboru grupy nasion czystych; te 300 nasion używa się w próbie kiełkowania nasion, którą przeprowadza się w kiełkowniku odpowiedniego typu; do nasion wymagających dłuższego czasu do kiełkowania stosuje się często próby zastępcze badania jakości nasion. W celu szybkiego uzyskania danych o żywotności nasion stosuje się barwienie zarodków. Na podstawie wyników prób zalicza się nasiona do odpowiedniej klasy jakości nasion oraz oblicza użyteczność siewną nasion, tzn. liczbę nasion zdolnych do kiełkowania zawartych w 1 kg ocenianego zapasu nasion.
Nasiennictwo leśnych drzew i krzewów iglastych. Praca zbiorowa pod red. A. Załęskiego. Oficyna Edytorska „Wydawnictwo wiat”. Warszawa 1995
Zasady i metodyka oceny nasion w Lasach Państwowych. Praca zborowa pod red. A. Załęskiego. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych. Warszawa 2000