ocena zdrowotności na podstawie próbki drewna z pnia

(Arborystyka, pielęgnowanie drzew), najprostszą metodą oceny stanu zdrowotnego pnia lub konarów jest wizualna analiza odwiertów pobranych świdrem przyrostowym Presslera. Próbki pobiera się z przekrojów, w których przewiduje się, że zdrowe ścianki drewna są najcieńsze. W ustaleniu miejsca badania pomocne są cechy budowy morfologicznej pnia drzewa: ślady kalusa, rysunek kory itp. W przypadku występowania na pniu pęknięć wzdłużnych lub zarośniętych listew mrozowych wskazane jest pobieranie próbek w płaszczyźnie prostopadłej do pęknięcia, gdyż w tej płaszczyźnie występuje największe zagrożenie statyczne. W strefie szyi korzeniowej i w bliskim jej sąsiedztwie najcieńsze ścianki drewna występują z reguły pomiędzy nabiegami korzeniowymi. Wizualna analiza jakości drewna w odwiercie jest z natury bardzo przybliżona. W szacunkowych metodach oceny statyki drzewa kluczowe jest oszacowanie udziału w pniu zgnilizny miękkiej, twardej i zdrowego drewna, a do tego celu ocena wizualna jest wystarczająca.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Szewczyk G. 2012. Arborystyka. Wybrane zagadnienia pielęgnacji drzew. Wydawnictwo UR w Krakowie.