(Gleboznawstwo leśne), poziom powierzchniowy próchniczny, zubożony w materię organiczna w porównaniu do próchnicy → mollic, występujący w uboższych glebach o przeciętnej żyzności, np. płowych, niektórych brunatnych. Zawiera poniżej 0,6% węgla organicznego, poziom jest barwy blado szarej o miąższości poniżej 10 cm. Poziom zdefiniowano dla gleb uprawnych w systematykach międzynarodowych, a jego zastosowanie w glebach leśnych Polski nie sprawdza się.
Stanisław Brożek
Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP Warszawa.