(inżynieria leśna,
budownictwo leśne), metoda w termorenowacji, poprawiająca izolacyjność cieplną ścian charakteryzująca się tym, że do ściany zewnętrznej budynku mocowany jest stelaż (najczęściej drewniany) o rozstawie belek równym szerokości płyt styropianowych lub wełnianych (Izomur 60, Paroc FS, Superrock, Polterm Max) umieszczonych między nimi, a następnie przybijane są do nich panele elewacyjne, saiding lub szalówka. Przy zastosowaniu płyt z wełny mineralnej (lub szklanej) konieczne jest zastosowanie wiatroizolacji i szczeliny wentylacyjnej.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
G. Trzciński. 2004. Budownictwo Leśne. Wybrane zagadnienia. Wydawnictwo SGGW. Warszawa.