oczyszczanie powietrza i gleby

(Ekologia lasu, ekologiczne funkcje lasu), korony drzew, tworzące sklepienie lasu, wyczesują z zanieczyszczonej atmosfery duże ilości szkodliwych pyłów i gazów. Część tych imisji trafia następnie na dno lasu, a część jest pochłaniana przez aparat asymilacyjny i neutralizowana w tkankach igieł i liści. Zakwaszenie gleby powodowane jest najczęściej przez związki siarki, natomiast pyły, niosące między innymi związki wapnia, azotu, fosforu czy potasu, przeciwdziałają temu zakwaszeniu i przyczyniają się do eutrofizacji siedlisk leśnych. Niezwykle uciążliwy dla lasu jest depozyt metali ciężkich. Lasy i zadrzewienia pochłaniają też duże ilości nawozów i pestycydów (stosowanych w rolnictwie), przemieszczających się z wodami gruntowymi do cieków i zbiorników wodnych. Neutralizowanie zanieczyszczeń wpływa niekorzystnie na drzewa, powodując (po przekroczeniu pewnego progu) defoliację koron i redukcję systemu korzeniowego drzew. Ostatecznie prowadzi (zarówno lokalnie, jak i na większych obszarach) do degeneracji i zamierania lasu. Jednakże zanim to nastąpi, niejako kosztem własnego zdrowia i życia, lasy oczyszczają powietrze (zwłaszcza wokół ośrodków przemysłowych i miast) oraz oczyszczają wody gruntowe, spływające do jezior i rzek. W ten sposób wspomagają i chronią funkcjonowanie innych ekosystemów oraz kształtują korzystnie środowisko życia człowieka.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Jerzy Modrzyński (z wykorzystaniem różnych źródeł)

Publikacje powiązane tematycznie

Grzywacz A. (2000): Las twoim bogactwem. Agencja Reklamowo-Wydawnicza A.Grzegorczyk, Warszawa;
Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R. (2005): Ekologia. Krótkie wykłady. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa;
Puchalski T., Prusinkiewicz Z. (1990): Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego. PWRiL, Warszawa);
Szymański S. (2000): Ekologiczne podstawy hodowli lasu. PWN, Warszawa;
Weiner J. (2003): Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik Ekologii Ogólnej. PWN, Warszawa.
Zawadzki S. (red.) (1999): Gleboznawstwo. PWRiL, Warszawa.