(
ochrona lasu), wieloelementowy, otwarty i wzbogacony w miarę postępu wiedzy
system dzialania, zmierzający do możliwie największego, osiągalnego przyrodniczo i uzasadnionego ekonomicznie podnoszenia zdolności do samoregulacji stosunków ilościowych w biocenozach lasów zagospodarowanych, realizoawny przez organizowanie układów sił oporu środowiska (m.in. protegowanie naturalnych wrogów szkodliwych owadów, np. parazytoidów i drapieżców)
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Instrukcja Ochrony Lasu, CILP, 2004, Warszawa