(
uboczne użytkowanie lasu),
czas jaki upływa od spożycia grzybów do wystąpienia pierwszych objawów zatrucia. Można wyróżnić: krótki
okres utajenia, trwający od kilkunastu minut do 5 godzin (np. zatrucia muchomorem czerwonym, m. plamistym lub strzępiakiem ceglastym) oraz długi
okres utajenia, kiedy objawy chorobowe występują po okresie od 5 godzin do kilku (kilkunastu) dni. Zatrucia o krótkim okresie utajenia charakteryzują się gł. ostrym nieżytem żołądka i jelit oraz licznym objawami specyficznymi dla gatunków grzybów z tej grupy.Przy długim okresie utajenia dochodzi do poważnych uszkodzeń organów wewnętrznych; zatrucia tego typu często kończą się śmiercią. Do gatunków o długim okresie utajenia należą m.in.: muchomor sromotnikowy (uszkodzenia wątroby i nerek),
piestrzenica kasztanowata (
uszkodzenie wątroby) i zasłonak rudy (w tym ostatnim przypadku objawy zatrucia mogą wystapić po 3 do 14 dniach; dochodzi gł. do uszkodzenia nerek).
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Wiernikowski A. 1994. Grzyby. Zatrucia u ludzi. Wyd. Klinika Toksykologii Collegium Medicum UJ. Wydz. Zdrowia m. Krakowa, Kraków.