ołów w glebach

(Gleboznawstwo leśne), ołów (Pb) to → pierwiastek chemiczny zaliczany do grupy: → metale ciężkie, o liczbie atomowej 82 i masie atomowej 207,19. Ołów jest miękkim metalem barwy niebieskawoszarej. Sole i tlenki tego pierwiastka są trucizną kumulującą się w organiźmie. Toksyczne skutki działania ołowiu na organizm ludzki określa się nazwą ołowica. W glebach występuje w ilościach zróżnicowanych, w skałach macierzystych koncentracja ołowiu waha sie od poniżej 1,0 w głębokich i luźnych piaskach do kilkudziesięciu mg x kg^-1 w glinach i iłach, a także przekracza 100 mg x kg^-1 w wapieniach położonych blisko złóż cynku i ołowiu w rejonie Olkusza. W poziomach próchnicznych koncentracja ołowiu rośnie w stosunku do tej w skale macierzystej. Zawartość ołowiu w glebach prezentuje → Atlas gleb leśnych Polski.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kabata-Pendias A., Pendias H. 1999. Biogeochemia pierwiastków śladowych. PWN Warszawa, pp. 400.

Publikacje powiązane tematycznie

Szopka K., Karczewska A., Jezierski P., Kabała C., 2013. Spatial distribution of lead in the surface layers of mountain forest soils, an example from the Karkonosze National Park, Poland. Geoderma, Volume 192, January 2013, 259–268.
Brożek S.,Grzywnowicz I., Wojciechowicz A. 2003: Metale ciężkie w skałach macierzystych gleb leśnych Polski. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. z. 493, 53-63.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Lis J., Pasieczna A., 1995, Atlas geochemiczny Polski 1:2500 000 Wyd. PIG Warszawa.
Polański A., 1998, Podstawy geochemii, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa.