ols jesionowy (OlJ)

(hodowla lasu, szczegółowa hodowla lasu), typ siedliskowy lasu na bardzo żyznych siedliskach, o zasobnych glebach bagiennych, organicznych lub organiczno-mineralnych, pod drzewostanami naturalnymi zazwyczaj z mulem murszowatym, przeważnie z płytkim (umiarkowania obniżonym) poziomem ruchomej wody gruntowej, okresowo występującej na powierzchni. Gatunki główne w drzewostanie: jesion I bon., olsza I bon. Gatunki domieszkowe: wiąz, brzoza. Gatunki podszytowe: kruszyna, leszczyna, bez czarny, porzeczka czarna, czeremcha. W runie gatunkami różnicującymi OlJ od Ol są: chmiel zwyczajny, śledziennica skrętolistna, kozłek lekarski.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Zaręba R., 1988. Fitosocjologia i typologia leśna. Wyd. II. Wydawnictwo SGGW-AR. Warszawa. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. 2004. Załącznik do Zasad hodowli lasu. Ośrodek Rozwojowo-Wdrożeniowy Lasów Państwowych w Bedoniu.