ols jesionowy (OlJ)

(siedliskoznawstwo leśne), bardzo żyzne siedliska na silnie uwilgotnionych glebach mineralnych (z piasków drobnoziarnistych, iłów, pyłów) z płytkimi warstwami utworów organicznych (mułu, murszu, gytii); okresowo podtapiane i zalewane; w dolinach rzek, na obrzeżach jezior, w obniżeniach z ruchomą wodą. Gleby mineralno-murszowe, gruntowoglejowe murszowe, torfowo-mułowe, mułowo-murszowe, gytiowo-murszowe, murszowate; o odczynie słabo kwaśnym, rzadziej kwaśnym lub obojętnym.
Gatunkiem panującym w drzewostanie zazwyczaj jest olsza czarna I-II kl. bonitacji; rzadziej jesion wyniosły; a gatunkami domieszkowymi jesion i świerk, rzadziej dąb szypułkowy, wiąz szypułkowy. W warstwie dolnej drzewostanu rośnie czeremcha zwyczajna. Podszyt silnie rozwinięty buduje czeremcha zwyczajna, leszczyna, porzeczka czarna. Bogate runo tworzą m.in. gatunki różnicujące to: przytulia czepna Galium aparinum, ostrożeń warzywny Cirsium oleraceum, kuklik zwisły Geum rivale, czartawa drobna Circaea alpina, knieć błotna Caltha palustris, psianka słodkogórz Solanum dulcamara, pępawa błotna Crepis paludosa. Gatunkami częstymi są min.: wiązówka błotna Filipendula ulmaria, chmiel zwyczajny Humulus lupusus, czartawa pospolita Circaea lutetiana, pokrzywa zwyczajna Urtica dioica, niecierpek pospolity Impatiens noli-tangere, turzyca odległokłosa Carex remota i kostrzewa olbrzymia Festuca gigantea.
W roku 2010 OlJ zajmowały na terenach w zarządzie Lasów Państwowych obszar 56 tys. ha (0,8% pow.). Większe obszary OlJ w LP są m.in. w mezoregionach Równiny Nowogardzkiej (I.7), Równiny Słupskiej (I.11), Puszczy Augustowskiej (II.11) i Pojezierzy Wielkioplskch (III.20).

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Kliczkowska A., Zielony R., i in. (Red.) 2004. Siedliskowe podstawy hodowli lasu. Załącznik do Zasad Hodowli Lasu. ORW LP w Bedoniu, Warszawa 2004.; zmienione uzupełnione w 2013 r.; autor Roman Zielony

Publikacje powiązane tematycznie

Zaręba R. 1988. Fitosocjologia i typologia leśna. Wyd. II. Wdawnictwo SGGW-AR, Warszawa.
Sikorska E. 1999: Siedliska leśne. Cz I. Siedliska obszarów niżowych. Wyd. Akademii Rolniczej w Krakowie
Kliczkowska A., Grzyb M. 1997-1998 cykl artyków o typach siedliskowych lasu opublikowanych w "Głosie Lasu"
Klasyfikacja gleb leśnych Polski, PTG. CILP, Warszawa 2000
Wyniki aktualizacji stanu powierzchni leśnej i zasobów drzewnych w Lasach Państwowych na dzień 1 stycznia 2011 r., DGLP, BULiGL, Warszawa 2011.