opieńki

(fitopatologia leśna), patogeny roślin zielnych, krzewinek, krzewów i drzew. Porażają ponad 600 gatunków na świecie. Nie ma roślin odpornych na porażenia, są natomiast mniej lub bardziej podatne. Z pośród ponad 40 gatunków na świecie i 7 w Europie, sześć występuje w Polsce. Są to: Armillaria borealis Marxm. et Korhonen (opieńka północna), A. cepistipes Velen. (opieńka maczugowata), A. gallica Marxm. et Romagn. (opieńka żółtotrzonowa), A. mellea (Vahl: Fr.) Kumm. (opieńka miodowa), A. ostoyae (Romagn.) Herink (opieńka ciemna) i A. tabescens (Scop.) Emel (opieńka nagotrzonowa). Opieńka ciemna jest najpowszechniej występującym gatunkiem w Polsce. Armillaria ostoyae występuje w większości typów siedliskowych lasu, a największy udział tego gatunku stwierdzono na siedlisku boru mieszanego świeżego oraz lasu mieszanego świeżego. Pozostałe gatunki stwierdzano na siedliskach lasowych. W Polsce opisano tylko sześć stanowisk A. mellea, a w tym dwa leśne, natomiast A. tabescens została stwierdzona tylko w Bieszczadach w latach sześćdziesiątych XX wieku. Owocniki kapeluszowe posiadają łuski, czasami zanikające z wiekiem owocników A. cepistipes, A. mellea. Najwięcej łusek i najciemniejszych spośród wszystkich gatunków posiadają owocniki A. ostoyae. Na trzonie występuje kołnierz z grzybni (oprócz A. tabescens). Owocniki jadalne, pojawiające się od czerwca do późnej jesieni.