(hodowla lasu,szkółkarstwo), urządzenie do nanoszenia sproszkowanych preparatów chemicznych na rośliny, glebę lub do gleby (gleboopylacz), głównie dla zwalczania szkodników (zwłaszcza owadzich); każdy opylacz ma zbiornik na proszek z urządzeniem dozującym, wentylator (opylacz ciągnikowy lub opylacz silnikowy) lub miech (opylacz plecakowy ręczny) oraz przewody rozprowadzające i końcówki opylające.
Słownik encyklopedyczny leśnictwa, drzewnictwa, ochrony środowiska, łowiectwa oraz dziedzin pokrewnych. Praca zbiorowa pod red. E. Więcko. Wydawnictwo SGGW Warszawa 1996