Śliwa tarnina, nazywana często "tarniną" jest ciernistym krzewem, występującym pospolicie na niżu i w niższych położeniach górskich, na miedzach i brzegach lasów. Owocem jest pestkowiec barwy czarno-sinej, twardy, kwaśny i cierpki, dojrzewający we wrześniu. Smak owoców poprawia się (stają się słodsze) po przymrozkach lub po zabiegu mrożenia. Owoce wykazują duży udział suchej masy (ok. 30%). Zawierają blisko 9% cukrów, jednak ich nieatrakcyjny smak jest powodowany wysokim udziałem kwasów organicznych i garbników. Zawierają również związki azotowe, sporo pektyn i soli mineralnych, barwniki antocyjanowe, witaminę C ( ok. 25 mg%) i glikozyd cyjanowodorowy.Przyrządza się z nich soki, galaretki, konfitury, kompoty, wina i wódki. Do celów leczniczych utrwala się je najczęściej poprzez suszenie ( w temperaturze do 60 stopni C) i stosuje w postaci odwarów. Działają łagodnie przeczyszczająco, przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie. Znaczenie lecznicze ma również kwiat śliwy tarniny.
Autor: Prof. Anna Barszcz
Antkowiak L. 1998. Rośliny lecznicze. Wyd AR w Poznaniu, Poznań. Beiser R. 2018. Jadalne zioła i owoce - lasów, łąk i pól. Wyd. Amber, Warszawa.
Anioł-Kwiatkowska J., Kwiatkowski S., Berdowski W. 1993. Rośliny lecznicze. Atlas. Wyd. Arkady, Warszawa. Grochowski W., Grochowski A. 1994. Leśne grzyby, owoce i zioła. Zbiór i wykorzystanie. PWRiL, Warszawa.