Pararędziny

(Gleboznawstwo leśne), Pararędziny są glebami wytworzonymi ze skał klastycznych zawierających węglany: żwiru polodowcowego, glin, pyłów i piasków starszych zlodowaceń, iłów zastoiskowych oraz z węglanowych utworów fliszowych. Ich morfologię można przedstawić poziomami: O–Aca–Cca. Pararędziny posiadają dobrze wykształcony poziom próchniczny A oraz słabe zróżnicowanie na poziomy genetyczne w głębszych warstwach (→ fotografia). Zawartość węglanów wynosi co najmniej 1% w całym profilu, co warunkuje ich odczyn obojętny lub zasadowy. Uziarnienie jest bardzo zróżnicowane i ściśle związane z charakterem skały macierzystej. Pararędziny występują zwykle w małych powierzchniowo płatach, rozrzuconych po całej Polsce. Wysycenie kompleksu sorpcyjnego zasadami (V) jest bliskie 100. Podtypy pararędzin i kryteria ich diagnozowania przedstawia → rysunek. Pararędziny najczęściej zaliczane są do odmian eutroficznych i hipertroficznych, co w klasyfikacji siedlisk leśnych odpowiada lasom. Potencjalne zbiorowiska roślinne to żyzna buczyna niżowa (Melico - Fagetum), żyzna buczyna karpacka (Dentario glandulosae – Fagetum), grąd środkowoeuropejski (Galio - Carpinetum), grąd subkontynentalny (Tilio – Carpinetum), grąd zboczowy (Acer platanoides-Tilia cordata), buczyna źródliskowa (Mercuriali-Fagetum), pogórski las brzostowo-jesionowy (Hacquetio – Fraxinetum). Lżejsze pararędziny, piaszczysto żwirowate stanowią odmiany mezotroficzne, co w klasyfikacji siedlisk jest lasem mieszanym. Morfologię i pełną dokumentację tych gleb prezentuje → Atlas gleb leśnych Polski i → Muzeum Gleb.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.

Publikacje powiązane tematycznie

Klasyfikacja gleb leśnych Polski. 2000. Praca zbiorowa. CILP.
Brożek S., Zwydak M. 2003. Atlas gleb leśnych Polski. CILP.
Klasyfikacja Zasobów Glebowych Świata 2006. Aktualizacja 2007 World Reference Base for Soil Resources First Update 2006. First Update 2007. Charzyński P., Bednarek R., Kabała C. (tłum. i red.) 2009, ISBN: 978-83-231-2425-2. Published by the arrangement with the FAO and UN by Nicolaus Copernicus University.
Gleby w środowisku przyrodniczym i krajobrazach Europy. 2013. Praca zbiorowa (red. S. Brożek). Wydawnictwo UR Kraków.