Park Narodowy Gór Stołowych

Rok utworzenia 1993, powierzchnia: 6340 ha. Położony w województwie dolnośląskim, na terenie Sudetów Środkowych, przy granicy z Czechami. Siedziba dyrekcji znajduje się w miejscowości Kudowa-Zdrój. Symbolem parku jest Szczeliniec Wielki – najwyższy punkt Gór Stołowych (919 m. n.p.m.). Lasy stanowią ok. 90% powierzchni. Ochroną ścisłą objęte jest 12% obszaru. Walory krajobrazowe tego terenu spowodowały, że w Górach Stołowych już przed II wojną światową powstawały pierwsze obszary chronione (np. rezerwaty „Szczeliniec” i „Błędne Skały” istniały już w 1938 roku). W 1981 roku utworzono w tym miejscu Stołowogórski Park Krajobrazowy, a w 1993 roku - park narodowy. Wśród parkowych świerczyn zachowały się torfowiska wysokie, z których największe – „Wielkie Torfowisko Batorowskie” zostało uznane za ścisły rezerwat przyrody. Spośród zwierząt różnorodnością wyróżnia się awifauna – na obszarze parku występuje ponad 100 gatunków ptaków, m. in.: trzmielojad, bocian czarny, sóweczka i włochatka. Nad górskimi potokami można spotkać pluszcza i pliszkę górską. Na granicy polsko – czeskiej ostoję ma muflon.

ŹRÓDŁO (AUTOR)

Autor: dr inż. Wojciech Gil