perłówka

(botanika leśna, rośliny zielne), Melica – rodzaj z rodziny Poaceae (trawy, wiechlinowate), liczący około 80 gatunków rosnących w strefach umiarkowanych Eurazji i obu Ameryk. W Polsce  występuje 5 gatunków rodzimych, z których 2 są roślinami leśnymi. Perłówka zwisła (Melica nutans L.) jest trawą luźnokępkową, o wysokości do 70 cm i źdźbłach prostych lub podnoszących się. Liście, 3-6 mm szerokości, są po dolnej stronie rzadko i krótko owłosione. Języczek krótki, brunatny i ucięty. Dwukwiatowe, zwisające kłoski są zebrane w jednostronne grono. Plewy mają barwę czerwonofioletową. Gatunek pospolity, częsty w lasach liściastych, charakterystyczny dla zbiorowisk z klasy Querco-Fagetea. Perłówka jednokwiatowa (Melica uniflora Retz.) jest także rośliną luźnokępkową, niekiedy wytwarza jednak krótkie rozłogi. Jasnozielone liście są z obu stron szorstkie. Języczek krótki, cylindryczny z ostrym wyrostkiem po przeciwnej stronie blaszki. Kłoski jednokwiatowe zebrane w luźną, skąpokwiatową wiechę. Plewy czerwonofioletowe. Gatunek rzadszy od poprzedniego, występujący na rozproszonych stanowiskach w południowych i zachodnich regionach kraju, głównie w lasach bukowych ze związku Fagion sylvaticae, charakterystyczny dla zespołu żyznej buczyny niżowej Galio odorati-Fagetum.